نظریه برتری نیمکره مغزی طرف راست^[1]

این نظر توسط اورتون و فریدمن به ترتیب درسالهای 1937 و 1975 عنوان شده است. همانطوریکه نیمکره چپ مغزی برای گفتار و مهارت­های کلامی است نیمکره راست بیشتر در کنترل ساخت و ایجاد تشخیص­های پیچیده دیداری و فرآیندهای غیرکلامی و آگاهی­های ادارکی نظیر موسیقی، رموز ریاضی نقش دارد و افراد مبتلا به خوانش پریشی دچار برتری نیمکره راست هستند و سعی دارند بیشتر از توانایی­های غیرکلامی برای انجام تکالیف مدرسه استفاده کنند. پیاژه و بروئر این فرضیه را رد می­کنند. از آنجایی که قطع بافت عصبی رابط بین دو نیمکره باعث خوانش پریش می­شود و در اکثر مطالعات تفاوت­های ساختاری در بین دونیمکره مغزی دیده شده است و نیمکره راست نسبت به نیمکره چپ بزرگتر بوده و این تفاوت در ناحیه تمپورال نیمکره چپ که مرکز گفتار است کاملا مشهود است و مطالعات بعد از مرگ، اسکن مغزی و ام. آر. آی نیز آنرا ثابت کرده­اند لذا غالبیت ناقص نیمکره­های مغزی کمک زیادی به ایجاد بیماری می­کند. شواهد بالینی نشان می­دهد که اکثر مبتلایان چپ دست هستند و بین چپ دستی و اختلالات ایمنی گوناگون عملکرد مغزی رابطه وجود دارد ولی این مسئله نباید چندان گمراه کننده باشد که باعث یأس خانواده شده و مشکل کودک را درمان ناپذیر بدانند.

[1]. Hemispheric Dominance

 متن فوق بخش هایی از این پایان نامه بود

برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل با فرمت ورد می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:

لینک متن کامل پایان نامه فوق با فرمت ورد