پایان نامه ها و مقاله های ارشد

پایان نامه ارتباط معناسازی با خودکنترلی دانشجویان پیام نور

    نظر

خودکنترلی

خودکنترلی، مراقبتی درونی است که بر اساس آن، وظایف محول شده انجام و رفتارهای ناهنجار و غیر قانونی ترک می شود بی آنکه نظارت یا کنترل خارجی در بین باشد.

هنگامی که کسی بی توجه به کنترل خارجی، تلاش خود را مصروف انجام دادن کاری که بر عهده او واگذار شده است، کند و مرتکب خلافی از قبیل کم کاری و سهل انگاری نشود، از کنترل درونی بهره مند است.

به عبارت دیگر؛ هر گاه عامل کنترل کننده از خارج به داخل انسان منتقل شود، به طوری که شخص با اختیار و آگاهی به ارزیابی و اصلاح عملکرد خود در قالب استانداردهای مشخص و در جهت اهداف مطلوب بپردازد، خودکنترلی تحقق یافته است.

در اینصورت، نظارت خارجی در تحقق چنین رفتاری که متضمن انجام وظیفه و ترک خلاف است، نقشی نداشته وتنها مراقبت درونی است که موجب رفتار مزبور می شود(جان بزرگی وهمکاران،1387،ص 52).

1-7- تعاریف عملیاتی

هوش معنوی: منظور از هوش معنوی در این تحقیق ،ابعاد هوش معنوی، شامل تفکرانتقادی، معناسازی شخصی، آگاهی متعالی و گسترش خودآگاهی برگرفته از مدل کینگ[1](2008) در بین دانشجویان دانشگاه پیام نور بهشهر می باشد. تفکر وجودی نقادانه به وسیله سوالات20 – 17 – 13 – 9 – 5 – 3 – 1  پرسشنامه، معناسازی شخصی به وسیله سوالات  22 – 21 – 19 – 15 – 11 – 7 پرسشنامه، آگاهی متعالی به وسیله سوالات  18 – 14 – 10 – 6 – 2 پرسشنامه و گسترش خودآگاهی به وسیله سوالات 24 – 23 – 16 – 12 – 8 – 4 پرسشنامه سنجیده می شود.

خودکنترلی: خودکنترلی در این تحقیق شامل دو نوع خودکنترلی اولیه(مثبت) و خودکنترلی منع کننده(منفی) برگرفته از مدل تانجی می باشد که خودکنترلی اولیه توسط سوالات 36-30-27-26-24-22-18-15-13-7-5-1 پرسشنامه و خودکنترلی منع کننده توسط سوالات  14-12-11-10-9-8-6-4-3-2-35-34-33-32-31-29-28-25-23-21-20-19-17-16 پرسشنامه تانجی

(فرم کوتاه ) سنجیده می شود.

[1]  King

 متن فوق بخش هایی از این پایان نامه بود

برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل پایان نامه می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:

 لینک متن کامل پایان نامه